My Robot Friend to idealna odpowiedź na głód prostych, elektronicznych brzmień z początku lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Na poprzedniej płycie wspomógł go wokalnie Antony Hegarty, na drugim – Alison Moyet. Skojarzenie jak najbardziej oczywiste wobec jej wczesnego dorobku z Vincem Clarkiem w duecie Yazoo – któż, także współcześnie, nie zna tych dramatycznych okrzyków, czy tej prostej ballady?
Alison próbowała też potem sił na polu poprocka z całkiem udaną płytą i singlem Hoodoo), ale prosty kawałek, który dziś prezentujemy, potwierdza niezbicie, że jej ciepły, matowy głos idealnie nadaje się do wrzucenia na mniej lub bardziej syntetyczne podkłady, z którymi doskonale się nawzajem uzupełniają:
Poniżej jeszcze mały przykładzik całkiem udanego utaniecznienia tego kawałka, a kto ciekaw, może posłuchać też jakże odmiennej w klimacie wersji balladowej, tym razem opartej na głosie męskim (tak, tak, jak na Queerpop przystało, lubimy takie zakrętasy międzypłciowe).
A komu jeszcze mało Alison (gdzież ja upchnałem jej płyty?), uprzejmie donosimy, że już we wrześniu Yazoo przypomną się fanom oficjalnym wydawnictwem ze swoich koncertów w 2008 roku. Bo jak pokazuje życie, ich żywot jako duetu mimo że króciutki, okazał się wielce znamienny dla muzyki pop.
